یادداشت کوتاه | مظهر شهیدپروری

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، وقتی از بزرگ بانوی اسلام ام البنبن فاطمه بنت حزام(ع)  یاد می کنیم، نقش ایشان را در صحنه گردانی عاشورا و پس از آن باید یادآور شویم. او فرزندان را توصیه به حمایت کامل از امام حسین(ع) می کند و خویشتن نیز بعد از عاشورا با نوحه سرایی در بقیع، پیام اعتراضی و مظلومیت شهادت امام حسین(ع) را نشر می دهد.

نام ام البنین(ع) پیوسته با شجاعت ، فداکاری ، ولایت پذیری، شهید پروری، عزت نفس و روشنگری عجین شده است. وقتی از این بزرگ بانوی اسلام یاد می کنیم، نقش ایشان را در صحنه گردانی عاشورا و پس از آن باید یادآور شویم. فرزندان را توصیه به حمایت کامل از امام حسین(ع) می کند و خویشتن نیز بعد از عاشورا با نوحه سرایی در بقیع پیام اعتراضی و مظلومیت شهادت امام حسین(ع) را نشر می دهد. بزرگ بانویی که حضرت علی(ع) در خطاب به برادرش عقیل فرمود: «زني را براي من اختيار كن كه از نسل دليرمردان عرب باشد تا با او ازدواج كنم و او برايم پسري شجاع و سواركار به دنيا آورد». خاندان ام البنین(ع) همواره به شجاعت و شهامت و در میان قبایل عرب معروف بود. آری این بانوی با کرامت آمد و در خانه امیرالمومنین(ع) خادمی برای فرزندان فاطمه زهرا(س) بود. او همیشه خود و فرزندانش را کنیز و غلام فرزندان فاطمه(س) می دانست.

روزی که متوجه شد گفته اند: چون فاطمه کلابیه چهار فرزند دارد نگاه ها دیگر به سمت و سوی بچه های فاطمه(س) نخواهد بود؛ این مادر با معرفت قنداغه ی فرزند را می گیرد و او را دور اولاد فاطمه(س) می چرخاند و بر لبانش چنین کلماتی نقش می بندد: همه بچه های من فدای بچه های فاطمه(س) باشد. چنین نگاه عمیقی به مقوله ولایت است که عباس(ع) فرزند ارشد او در شب عاشورا با وجود آوردن امان نامه از طرف شمر بن ذی الجوشن، واکنشی همچون مادر خویش ارائه می دهد و می گوید من و برادرانم فدایی حسین(ع) هستیم ما کجا و امان دشمن کجا.

نقشی که بعد از عاشورا در تاریخ زندگی ایشان باید یادآور شد؛ رساندن پیام عاشورا با گریه های خویش است. نقل است که ایشان همواره بعد از عاشورا دست عبدالله فرزند ابوالفضل العباس(س) را می گرفت و به بقیع می رفت تا برای امام حسین(ع) نوحه سرایی کند. ایشان شهادت مظلومانه امام حسین(ع) را برای مردم مدینه با گریه های جانسوزش یادآور می شد تا بدین صورت عمق فاجعه شهادت امام حسین(ع) را به گوش همه برساند. در توضیح این عمل حضرت ام البنین(س) نیز این نکته در خور توجه می نماید که همان گونه که در حیات امام حسین(ع) همواره ایشان را بر فرزندانش مقدم می داشت ، بعد از شهادت امام حسین(ع) نیز ایشان همواره نوحه بر اباعبدالله (ع) را به نوحه بر فرزندان خویش مقدم می دانست. البته این نشان از معرفتی عمیق نسبت به مقام امامت دارد.

سرانجام طبق نقل های تاریخی ده سال بعد از عاشورا زنده نماند. تاریخ وفات ایشان البته بصورت دقیق مشخص نیست البته سن ایشان را بین 60 تا 65 سال می توان حدس زد.( مقاله ویژگی ها و فضایل ام البنین- زهرا زحمتکش ) و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد. اگرچه پیکر مطهر ایشان در بقیع است، اما مسیر روشن ایشان همواره الگوی مادران فداکار و شهید پرور خواهد بود. /۸۴۱/پ۲۰۰/س

مهدی عباسی، مبلغ حوزه علمیه قم